บุญ คือ ความสุขที่เกิดขึ้นจากการกระทำของตัวเราเอง พระพุทธองค์ตรัสไว้ว่าเส้นทางแห่งความสุขที่เรียกว่า “บุญ” อันเป็นความสุขเบื้องต้นนั้น เกิดจากการกระทำด้วยหลักการที่เรียกว่าบุญกิริยาวัตถุ ๓ ดังนี้
กดดู บุญกิริยาวัตถุ ๓*
ความสุขเกิดจากการที่เราให้แก่ผู้อื่น ซึ่งได้รับประโยชน์จากการให้ของเรา
ความสุขเกิดจากการไม่กระทำความชั่วทั้งทางกายวาจาและใจ มีการพิจารณาสิ่งที่จะลงมือกระทำ ว่าเป็นสิ่งที่เป็นคุณประโยชน์ ไม่เบียดเบียนตนเอง และไม่เบียดเบียนผู้อื่น
ความสุขเกิดจากการฝึกฝนอบรมจิตใจด้วยวิธีการต่างๆ ตามอนุสสติ ๖ คือ
พุทธานุสสติระลึกถึงพระคุณของพระพุทธเจ้า
ธรรมานุสสติ ระลึกถึงพระคุณของพระธรรมคำสอน
สังฆานุสสติ ระลึกถึงพระคุณของพระสงฆ์
สีลานุสสติ ระลึกถึงศีลที่เรารักษาได้
จาคานุสสติ ระลึกถึงทานความดีที่ตนสร้างไว้
เทวตานุสสติ
ระลึกถึงคุณที่ทำให้เป็นเทวดา คือ มีศีล ๕ มีหิริโอตัปปะ
กดดู อนุสสติ ๖*
การกระทำตามบุญกิริยาวัตถุ ๓ นี้เป็นการฝึกฝนอบรมจิตใจให้มีความเบิกบาน มีความสุขสงบจากภายในเพราะมีปัญญา มีความรู้เท่าทันอารมณ์ต่างๆในการดำเนินชีวิต และเมื่อละจากโลกนี้แล้ว อานิสงส์จากการกระทำดังกล่าวจะพาให้ไปสู่สุคติภูมิ มีเทวโลกเป็นที่ไป
กดดู วิมานวัตถุ*
Username or email address *
Password *
Remember me Log in
Lost your password?
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๓ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๕ (ฉบับมหาจุฬาฯ) อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต ๖. ปุญญกิริยาวัตถุสูตร ว่าด้วยบุญกิริยาวัตถุ ข้อ (๓๖)
คลิกอ่านเพิ่มเติม
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๒ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๔ (ฉบับมหาจุฬา) อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต ๙. อนุสสติฏฐานสูตร ว่าด้วยอนุสสติฏฐาน ข้อ (๙)
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๖ พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๘ ขุททกนิกาย ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ วรรค ๑-๗