พระมหาเจดีย์ศรีมหาโพธิ
ในสมัยพุทธกาล สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสกับพระอานนท์ เรื่องถูปารหบุคคลที่ควรแก่การสร้างพระสถูปถวาย
และมีรับสั่งกับพระอานนท์ว่า เมื่อพระองค์เสด็จดับขันธปรินิพพานแล้วพึงถวายพระเพลิงพระสรีระ
และพึงสร้างสถูปของพระองค์ไว้ที่ทางใหญ่สี่แพร่ง เพื่อให้ผู้คนทั้งหลายได้มาสักการะบูชาด้วยดอกไม้ของหอมหรือได้มาทำจิตให้เลื่อมใสในสถูปนั้น ซึ่งการกระทำดังกล่าวจะทำให้เกิดความสุขแก่ผู้คนเหล่านั้นตลอดกาลนาน
ณ ธรรมสถานสวนธรรมฯ เหล่าพุทธศาสนิกชนผู้มีจิตศรัทธามีความเลื่อมใสอันแน่วแน่มั่นคงในองค์สมเด็จพระโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้า และในองค์สมเด็จพระพุฒาจารย์(โต พรหมรังสี) จึงได้มาร่วมกันสร้างพระมหาเจดีย์พระศรีมหาโพธิแห่งนี้
เพื่อเป็นที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ และพระเกศาธาตุขององค์สมเด็จพระโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้า
เพื่อเป็นที่ประดิษฐานองค์พระพุทธนิพพานปางเปิดโลก(พระคริสตัล) เป็นการน้อมระลึกถึงพระพุทธสรีระของพระบรมศาสดาในเวลาที่พระพุทธศาสนาหมดสิ้นไปเมื่อครบ ๕,๐๐๐ ปี
เพื่อเป็นที่ประดิษฐานพระพุทธปฏิมากรของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทั้ง ๒๘ พระองค์ซึ่งทรงอุบัติสืบเนื่องต่อกันมาในพุทธวงศ์นี้ สมเด็จพระผู้มีพระภาคเจ้าทุกพระองค์เสด็จมาตรัสรู้แล้วทรงสั่งสอนเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย
ในอนาคตเบื้องหน้าเมื่อกาลเวลามาถึงพุทธวงศ์นี้จะมีพระเมตไตรยสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จมาอุบัติและตรัสรู้เป็นองค์ที่ ๕ ในภัทรกัปนี้
เพื่อเป็นที่ประดิษฐานรูปลักษณ์ของสมเด็จพระพุฒาจารย์(โต พรหมรังสี) ผู้เป็นพระอริยสาวกแห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ท่านเป็นพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ เปี่ยมด้วยเมตตาและกรุณาอย่างยิ่งดั่งพระโพธิสัตว์ผู้นำพาสรรพสัตว์ทั้งหลายไปสู่ความพ้นทุกข์ ออกจากสังสารวัฏแห่งการเวียนว่ายตายเกิด
เมื่อผู้ที่มีศรัทธาได้มาน้อมสักการะ ณ พระมหาเจดีย์แห่งนี้ ได้เห็น ได้รู้และเข้าใจในวัตถุประสงค์ต่างๆก็ควรพิจารณาใน ๔ ประการต่อไปนี้
วิธีการอธิษฐานจิตเบื้องหน้าองค์พระพุทธนิพพานปางเปิดโลก
น้อมระลึกถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะ
น้อมระลึกถึงกุศลความดีที่ได้กระทำไว้
น้อมระลึกถึงศีลที่ได้รักษา ๒. ตั้งจิตอธิษฐาน ดังนี้
๓. แผ่เมตตา โดยการแผ่ความสุขให้แก่บุคคลที่รักและสรรพสัตว์ทั้งหลาย
