สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสรู้ในคืนวันเพ็ญเดือนวิสาขะ โดยประทับบนบัลลังก์หญ้าใต้ต้นอัสสัตถะในสมัยพุทธกาลบริเวณดังกล่าวนั้นคือตำบลอุรุเวลาเสนานิคม เมืองคยา แคว้นมคธ ปัจจุบันสถานที่นี้อยู่ที่ตำบลพุทธคยา จังหวัดคยา รัฐพิหาร ประเทศอินเดีย
ธรรมสถานสวนธรรมฯ ได้จำลองสถานที่ตรัสรู้ โดยการนำต้นกล้าที่เพาะจากเมล็ดของต้นพระศรีมหาโพธิ์รุ่นที่ ๓ ในประเทศอินเดีย มาปลูกไว้ที่บริเวณด้านหลังพระมหาเจดีย์พระศรีมหาโพธิ เพื่อให้ผู้ที่มาเรียนรู้ปฏิบัติธรรมได้เห็น ได้รู้ ได้นำไปพิจารณาใน ๓ ประการ คือ
ได้จำลองสถานที่ตรัสรู้ โดยการนำต้นกล้าที่เพาะจากเมล็ดของต้นพระศรีมหาโพธิ์รุ่นที่ ๓ ในประเทศอินเดีย มาปลูกไว้ที่บริเวณด้านหลังพระมหาเจดีย์พระศรีมหาโพธิ เพื่อให้ผู้ที่มาเรียนรู้ปฏิบัติธรรมได้เห็น ได้รู้ ได้นำไปพิจารณาใน ๓ ประการ คือ
น้อมระลึกถึงองค์สมเด็จพระโคดมสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ทรงตรัสรู้ชอบด้วยพระองค์เอง
น้อมระลึกเป็นอตีตารมณ์ ถึงสถานที่ตรัสรู้ของพระโพธิสัตว์ ผู้ซึ่งบรรลุสัมมาสัมโพธิญาณเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จากการที่พระองค์ได้เห็นตามความเป็นจริงของสังสารวัฏแห่งการเวียนว่ายตายเกิด ด้วยการใช้วิชชา ๓ แล้วจึงได้ตรัสรู้ในอริยสัจ ๔ ประการ
กดดู วิชชา ๓*
กดดู อริยสัจ ๔ โดยย่อ*
ตระหนักว่ามนุษย์สามารถบรรลุสัมโพธิตามวิถีแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในการพ้นทุกข์ได้จริง เมื่อเราศรัทธาในการตรัสรู้ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงมีความตั้งมั่น มีความปรารถนา ที่จะไปให้ถึงความพ้นทุกข์เช่นเดียวกัน ด้วยการมาเรียนรู้และปฏิบัติธรรมตามที่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้นได้ทรงสั่งสอนไว้
Username or email address *
Password *
Remember me Log in
Lost your password?
1. ปุพเพนิวาสานุสสติญาณ
ญาณเป็นเหตุระลึกได้ถึงขันธ์ที่อาศัยอยู่ในอดีตชาติ ระลึกชาติได้
2. จุตูปปาตญาณ
ญาณกำหนดรู้จุติและอุบัติแห่งสัตว์ทั้งหลาย อันเป็นไปตามกรรม
3. อาสวักขยญาณ
ญาณหยั่งรู้ในธรรมเป็นที่สิ้นไปแห่งอาสวะทั้งหลาย
อ้างอิง – พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑ พระวินัยปิฎก เล่มที่ ๑ (ฉบับมหาจุฬา) มหาวิภังค์ ภาค ๑ เวรัญชกัณฑ์ เรื่องเวรัญชพราหมณ์ ข้อ (๑๒)
คลิกอ่านเพิ่มเติม